зрачење
Macedonian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈzrat͡ʃɛɲɛ]
Noun
зрачење • (zračenje) n
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| indefinite | зрачење (zračenje) | зрачења (zračenja) |
| definite unspecified | зрачењето (zračenjeto) | зрачењата (zračenjata) |
| definite proximal | зрачењево (zračenjevo) | зрачењава (zračenjava) |
| definite distal | зрачењено (zračenjeno) | зрачењана (zračenjana) |
| vocative | зрачење (zračenje) | зрачења (zračenja) |
Serbo-Croatian
Etymology
Coined by Croatian linguist Bogoslav Šulek in the 19th century. From зра̑к.
Pronunciation
- IPA(key): /zrǎːt͡ʃeːɲe/
- Hyphenation: зра‧че‧ње
Noun
зра́че̄ње n (Latin spelling zráčēnje)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | зрачење | зрачења |
| genitive | зрачења | зрачења |
| dative | зрачењу | зрачењима |
| accusative | зрачење | зрачења |
| vocative | зрачење | зрачења |
| locative | зрачењу | зрачењима |
| instrumental | зрачењем | зрачењима |