иноплеменьникъ

Old Church Slavonic

Noun

иноплеменьникъ • (inoplemenĭnikŭm

  1. foreigner, person of another tribe

Declension

Declension of иноплеменьникъ (o-stem)
singular dual plural
nominative иноплеменьникъ
inoplemenĭnikŭ
иноплеменьника
inoplemenĭnika
иноплеменьници
inoplemenĭnici
genitive иноплеменьника
inoplemenĭnika
иноплеменьникоу
inoplemenĭniku
иноплеменьникъ
inoplemenĭnikŭ
dative иноплеменьникоу, иноплеменьникови
inoplemenĭniku, inoplemenĭnikovi
иноплеменьникома
inoplemenĭnikoma
иноплеменьникомъ
inoplemenĭnikomŭ
accusative иноплеменьникъ, иноплеменьника
inoplemenĭnikŭ, inoplemenĭnika
иноплеменьника
inoplemenĭnika
иноплеменьникꙑ
inoplemenĭniky
instrumental иноплеменьникомъ
inoplemenĭnikomŭ
иноплеменьникома
inoplemenĭnikoma
иноплеменьникꙑ
inoplemenĭniky
locative иноплеменьницѣ
inoplemenĭnicě
иноплеменьникоу
inoplemenĭniku
иноплеменьницѣхъ
inoplemenĭnicěxŭ
vocative иноплеменьниче
inoplemenĭniče
иноплеменьника
inoplemenĭnika
иноплеменьници
inoplemenĭnici