казаниѥ
Old Church Slavonic
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *kazanьje.
Noun
казаниѥ • (kazanije) n
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | казаниѥ kazanije |
казании kazanii |
казаниꙗ kazanija |
| genitive | казаниꙗ kazanija |
казанию kazaniju |
казании kazanii |
| dative | казанию kazaniju |
казаниема kazanijema |
казаниемъ kazanijemŭ |
| accusative | казаниѥ kazanije |
казании kazanii |
казаниꙗ kazanija |
| instrumental | казаниемь kazanijemĭ |
казаниема kazanijema |
казании kazanii |
| locative | казании kazanii |
казанию kazaniju |
казаниихъ kazaniixŭ |
| vocative | казаниѥ kazanije |
казании kazanii |
казаниꙗ kazanija |
Further reading
- “казаниѥ”, in GORAZD (overall work in Czech, English, and Russian), http://gorazd.org, 2016—2025