кокош
Serbo-Croatian
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *kokošь.
Noun
ко̏ко̄ш f (Latin spelling kȍkōš)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ко̏ко̄ш | кокоши |
| genitive | ко̏коши | коко̀шӣ / коко̀шијӯ |
| dative | кокоши | кокошима |
| accusative | кокош | кокоши |
| vocative | кокоши | кокоши |
| locative | кокоши | кокошима |
| instrumental | кокошју | кокошима |