коньчина
Old Church Slavonic
Noun
коньчина • (konĭčina) f
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | коньчина konĭčina |
коньчинѣ konĭčině |
коньчинꙑ konĭčiny |
| genitive | коньчинꙑ konĭčiny |
коньчиноу konĭčinu |
коньчинъ konĭčinŭ |
| dative | коньчинѣ konĭčině |
коньчинама konĭčinama |
коньчинамъ konĭčinamŭ |
| accusative | коньчинѫ konĭčinǫ |
коньчинѣ konĭčině |
коньчинꙑ konĭčiny |
| instrumental | коньчиноѭ konĭčinojǫ |
коньчинама konĭčinama |
коньчинами konĭčinami |
| locative | коньчинѣ konĭčině |
коньчиноу konĭčinu |
коньчинахъ konĭčinaxŭ |
| vocative | коньчино konĭčino |
коньчинѣ konĭčině |
коньчинꙑ konĭčiny |
Synonyms
- коньць (konĭcĭ)