лъжь
Old East Slavic
Etymology
From Proto-Slavic *lъžь. Cognate with Old Church Slavonic лъжь (lŭžĭ).
Noun
лъжь (lŭžĭ) f
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | лъжь lŭžĭ |
лъжи lŭži |
лъжи lŭži |
| genitive | лъжи lŭži |
лъжию lŭžiju |
лъжии lŭžii |
| dative | лъжи lŭži |
лъжьма lŭžĭma |
лъжьмъ lŭžĭmŭ |
| accusative | лъжь lŭžĭ |
лъжи lŭži |
лъжи lŭži |
| instrumental | лъжиѭ lŭžijǫ |
лъжьма lŭžĭma |
лъжьми lŭžĭmi |
| locative | лъжи lŭži |
лъжию lŭžiju |
лъжьхъ lŭžĭxŭ |
| vocative | лъжи lŭži |
лъжи lŭži |
лъжи lŭži |
Descendants
References
- Sreznevsky, Izmail I. (1902) “лъжь”, in Матеріалы для Словаря древне-русскаго языка по письменнымъ памятникамъ [Materials for the Dictionary of the Old East Slavic Language Based on Written Monuments][1] (in Russian), volume 2 (Л – П), Saint Petersburg: Department of Russian Language and Literature of the Imperial Academy of Sciences, column 62