маркуч
Bulgarian
Etymology
Borrowed from a dialectal variant of Ottoman Turkish مارپیچ, from Classical Persian مارپیچ.
Pronunciation
- IPA(key): [mɐrˈkut͡ʃ]
Noun
марку́ч • (markúč) m (diminutive марку́че)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| indefinite | марку́ч markúč |
марку́чи markúči |
| definite (subject form) |
марку́чът markúčǎt |
марку́чите markúčite |
| definite (object form) |
марку́ча markúča | |
| count form | — | марку́ча markúča |