мирта
Bulgarian
Alternative forms
- мирт (mirt)
Etymology
Ultimately from Ancient Greek μύρτος (múrtos).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈmirtɐ]
Noun
ми́рта • (mírta) f
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| indefinite | ми́рта mírta |
ми́рти mírti |
| definite | ми́ртата mírtata |
ми́ртите mírtite |
Anagrams
Macedonian
Etymology
Borrowed from Ancient Greek μύρτος (múrtos).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈmirta]
Noun
мирта • (mirta) f
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| indefinite | мирта (mirta) | мирти (mirti) |
| definite unspecified | миртата (mirtata) | миртите (mirtite) |
| definite proximal | миртава (mirtava) | миртиве (mirtive) |
| definite distal | миртана (mirtana) | миртине (mirtine) |
| vocative | мирто (mirto) | мирти (mirti) |
Russian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈmʲirtə]
Noun
ми́рта • (mírta) m inan
- genitive singular of мирт (mirt)
Serbo-Croatian
Alternative forms
- мр̏та, мр̏тва, мр̏ча
Etymology
From Ancient Greek μύρτος (múrtos).
Pronunciation
- IPA(key): /mîːrta/
- Hyphenation: мир‧та
Noun
ми̑рта f (Latin spelling mȋrta)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | мирта | мирте |
| genitive | мирте | мирта |
| dative | мирти | миртама |
| accusative | мирту | мирте |
| vocative | мирто | мирте |
| locative | мирти | миртама |
| instrumental | миртом | миртама |