множник
Ukrainian
Etymology
From множити (množyty) + -ник (-nyk).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈmnɔʒnek]
Noun
мно́жник • (mnóžnyk) m inan (genitive множника́, nominative plural множники́, genitive plural множникі́в, female equivalent мно́жниця, relational adjective множнико́вий, diminutive множничо́к)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | мно́жник mnóžnyk |
множники́ množnyký |
| genitive | множника́ množnyká |
множникі́в množnykív |
| dative | множнико́ві, множнику́ množnykóvi, množnykú |
множника́м množnykám |
| accusative | мно́жник mnóžnyk |
множники́ množnyký |
| instrumental | множнико́м množnykóm |
множника́ми množnykámy |
| locative | множнику́ množnykú |
множника́х množnykáx |
| vocative | множнику́ množnykú |
множники́ množnyký |
References
- Bilodid, I. K., editor (1970–1980), “множник”, in Словник української мови: в 11 т. [Dictionary of the Ukrainian Language: in 11 vols] (in Ukrainian), Kyiv: Naukova Dumka