мокър

Bulgarian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *mokrъ.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈmɔkɐr]

Adjective

мо́кър • (mókǎr) (diminutive мо́кричък, abstract noun мокрота́)

  1. wet, humid, moisty (having excess of moisture)
  2. damp, soaked, sodden (having been dipped in some liquid)

Declension

Positive forms of мо́кър
singular plural
masculine feminine neuter
indefinite мо́кър
mókǎr
мо́кра
mókra
мо́кро
mókro
мо́кри
mókri
definite
(subject form)
мо́крият
mókrijat
мо́крата
mókrata
мо́крото
mókroto
мо́крите
mókrite
definite
(object form)
мо́крия
mókrija
Comparative forms of мо́кър
singular plural
masculine feminine neuter
indefinite по́-мо́кър
pó-mókǎr
по́-мо́кра
pó-mókra
по́-мо́кро
pó-mókro
по́-мо́кри
pó-mókri
definite
(subject form)
по́-мо́крият
pó-mókrijat
по́-мо́крата
pó-mókrata
по́-мо́крото
pó-mókroto
по́-мо́крите
pó-mókrite
definite
(object form)
по́-мо́крия
pó-mókrija
Superlative forms of мо́кър
singular plural
masculine feminine neuter
indefinite на́й-мо́кър
náj-mókǎr
на́й-мо́кра
náj-mókra
на́й-мо́кро
náj-mókro
на́й-мо́кри
náj-mókri
definite
(subject form)
на́й-мо́крият
náj-mókrijat
на́й-мо́крата
náj-mókrata
на́й-мо́крото
náj-mókroto
на́й-мо́крите
náj-mókrite
definite
(object form)
на́й-мо́крия
náj-mókrija

Derived terms

  • мо́ча (móča), мо́кам (mókam, to wet, to damp) (dialectal)
  • мочу́р (močúr), мочу́рище (močúrište, pool, mire, wetland)

References