мꙑтарь
See also: мытарь
Old Church Slavonic
Etymology
From Proto-Slavic *mytařь.
Noun
мꙑтарь • (mytarĭ) m
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | мꙑтарь mytarĭ |
мꙑтарꙗ mytarja |
мꙑтари mytari |
| genitive | мꙑтарꙗ mytarja |
мꙑтарю mytarju |
мꙑтарь mytarĭ |
| dative | мꙑтарю, мꙑтареви mytarju, mytarevi |
мꙑтарема mytarema |
мꙑтаремъ mytaremŭ |
| accusative | мꙑтарь, мꙑтарꙗ mytarĭ, mytarja |
мꙑтарꙗ mytarja |
мꙑтарѧ mytarę |
| instrumental | мꙑтаремь mytaremĭ |
мꙑтарема mytarema |
мꙑтари mytari |
| locative | мꙑтари mytari |
мꙑтарю mytarju |
мꙑтарихъ mytarixŭ |
| vocative | мꙑтарю mytarju |
мꙑтарꙗ mytarja |
мꙑтари mytari |