опиздюлить
Russian
Etymology
о- (o-) + пиздю́ль (pizdjúlʹ) + -ить (-itʹ)
Pronunciation
- IPA(key): [ɐpʲɪzʲˈdʲʉlʲɪtʲ]
Verb
опиздю́лить • (opizdjúlitʹ) pf (imperfective опиздю́ливать)
Conjugation
Conjugation of опиздю́лить (class 4a perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | опиздю́лить opizdjúlitʹ | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | опиздю́ливший opizdjúlivšij |
| passive | — | опиздю́ленный opizdjúlennyj |
| adverbial | — | опиздю́лив opizdjúliv, опиздю́ливши opizdjúlivši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | опиздю́лю opizdjúlju |
| 2nd singular (ты) | — | опиздю́лишь opizdjúlišʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | опиздю́лит opizdjúlit |
| 1st plural (мы) | — | опиздю́лим opizdjúlim |
| 2nd plural (вы) | — | опиздю́лите opizdjúlite |
| 3rd plural (они́) | — | опиздю́лят opizdjúljat |
| imperative | singular | plural |
| опиздю́ль opizdjúlʹ |
опиздю́льте opizdjúlʹte | |
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | опиздю́лил opizdjúlil |
опиздю́лили opizdjúlili |
| feminine (я/ты/она́) | опиздю́лила opizdjúlila | |
| neuter (оно́) | опиздю́лило opizdjúlilo | |