отрокъ
Bulgarian
Noun
отро́къ • (otrók) m
- (obsolete) Pre-1945 spelling of отро́к (otrók).
Old Church Slavonic
Alternative forms
- ѿрокъ (otŭrokŭ)
Etymology
From отъ- (otŭ-) + рокъ (rokŭ), Proto-Slavic *otrokъ.
Noun
отрокъ • (otrokŭ) m
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | отрокъ otrokŭ |
отрока otroka |
отроци otroci |
| genitive | отрока otroka |
отрокоу otroku |
отрокъ otrokŭ |
| dative | отрокоу, отрокови otroku, otrokovi |
отрокома otrokoma |
отрокомъ otrokomŭ |
| accusative | отрокъ, отрока otrokŭ, otroka |
отрока otroka |
отрокꙑ otroky |
| instrumental | отрокомъ otrokomŭ |
отрокома otrokoma |
отрокꙑ otroky |
| locative | отроцѣ otrocě |
отрокоу otroku |
отроцѣхъ otrocěxŭ |
| vocative | отроче otroče |
отрока otroka |
отроци otroci |
Derived terms
- отрочина (otročina)
- отрочица (otročica)
- отрочишть (otročištĭ)
- отрочиштевъ (otročištevŭ)
- отрочь (otročĭ)
- отрочьнъ (otročĭnŭ)
- отрочьникъ (otročĭnikŭ)
- отрочьскъ (otročĭskŭ)
- отрочьство (otročĭstvo)
- отрочѧ (otročę)
Descendants
- Bulgarian: отро́к (otrók)