отщепить
Russian
Etymology
от- (ot-) + -щепи́ть (-ščepítʹ)
Pronunciation
- IPA(key): [ɐt͡ɕɕːɪˈpʲitʲ]
Verb
отщепи́ть • (otščepítʹ) pf (imperfective отщепля́ть)
Conjugation
Conjugation of отщепи́ть (class 4b perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | отщепи́ть otščepítʹ | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | отщепи́вший otščepívšij |
| passive | — | отщеплённый otščepljónnyj |
| adverbial | — | отщепи́в otščepív, отщепи́вши otščepívši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | отщеплю́ otščepljú |
| 2nd singular (ты) | — | отщепи́шь otščepíšʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | отщепи́т otščepít |
| 1st plural (мы) | — | отщепи́м otščepím |
| 2nd plural (вы) | — | отщепи́те otščepíte |
| 3rd plural (они́) | — | отщепя́т otščepját |
| imperative | singular | plural |
| отщепи́ otščepí |
отщепи́те otščepíte | |
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | отщепи́л otščepíl |
отщепи́ли otščepíli |
| feminine (я/ты/она́) | отщепи́ла otščepíla | |
| neuter (оно́) | отщепи́ло otščepílo | |
Derived terms
- отщепля́ться impf (otščepljátʹsja), отщепи́ться pf (otščepítʹsja)
- отщепе́нец (otščepénec)