оученикъ

Old Church Slavonic

Noun

оученикъ • (učenikŭ) m

  1. student
  2. disciple
    • from Vita Methodii, 1700500-1700600:
      показа же имъ ѥдиного отъ извѣстьнꙑихъ оученикъ своихъ, нарицѧемаго Горазда, глаголѧ: сь ѥсть вашеꙗ землѧ свободь моужь.
      pokaza že imŭ jedinogo otŭ izvěstĭnyixŭ učenikŭ svoixŭ, naricęjemago Gorazda, glagolę: sĭ jestĭ vašeja zemlę svobodĭ mužĭ.
      He pointed out to them one of his trusted disciples named Gorazd, saying: He is a free countryman of yours.

Declension

Declension of оученикъ (o-stem)
singular dual plural
nominative оученикъ
učenikŭ 		оученика
učenika 		оученици
učenici
genitive оученика
učenika 		оученикоу
učeniku 		оученикъ
učenikŭ
dative оученикоу, оученикови
učeniku, učenikovi 		оученикома
učenikoma 		оученикомъ
učenikomŭ
accusative оученикъ, оученика
učenikŭ, učenika 		оученика
učenika 		оученикꙑ
učeniky
instrumental оученикомъ
učenikomŭ 		оученикома
učenikoma 		оученикꙑ
učeniky
locative оученицѣ
učenicě 		оученикоу
učeniku 		оученицѣхъ
učenicěxŭ
vocative оучениче
učeniče 		оученика
učenika 		оученици
učenici
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.