пиꙗница
Old Church Slavonic
Etymology
пиꙗнъ (pijanŭ) + -ица (-ica), ultimately from пити (piti).
Noun
пиꙗница • (pijanica) m
- drunkard
- from the Homily against the Bogumils, 1338-1341:
- пиꙗница бо смѣхоу ѥстъ несъмꙑсльнꙑимъ, плачоу же мѫдрꙑимъ, оумъ бо и съмꙑслъ данꙑи ѥмоу богомь погоублꙗѥтъ, и самовольствомь скотъ неразоумьнъ въ чловѣка мѣсто бꙑваѥтъ.
- pijanica bo směxu jestŭ nesŭmyslĭnyimŭ, plaču že mǫdryimŭ, umŭ bo i sŭmyslŭ danyi jemu bogomĭ pogubljajetŭ, i samovolĭstvomĭ skotŭ nerazumĭnŭ vŭ člověka město byvajetŭ.
- a drunkard makes fools laugh and wise men weep, for he loses the intelligence and reason which are God’s gifts to him, and of his own free will turns himself into a brute beast instead of a man.
- from the Homily against the Bogumils, 1338-1341:
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | пиꙗница pijanica |
пиꙗници pijanici |
пиꙗницѧ pijanicę |
| genitive | пиꙗницѧ pijanicę |
пиꙗницоу pijanicu |
пиꙗниць pijanicĭ |
| dative | пиꙗници pijanici |
пиꙗницама pijanicama |
пиꙗницамъ pijanicamŭ |
| accusative | пиꙗницѫ pijanicǫ |
пиꙗници pijanici |
пиꙗницѧ pijanicę |
| instrumental | пиꙗницеѭ pijanicejǫ |
пиꙗницама pijanicama |
пиꙗницами pijanicami |
| locative | пиꙗници pijanici |
пиꙗницоу pijanicu |
пиꙗницахъ pijanicaxŭ |
| vocative | пиꙗнице pijanice |
пиꙗници pijanici |
пиꙗницѧ pijanicę |