повереник

Macedonian

Pronunciation

  • IPA(key): [pɔˈvɛɾɛnik]

Noun

повереник • (poverenikm (feminine повереничка)

  1. confidant

Declension

Declension of повереник
singular plural
indefinite повереник (poverenik) повереници (poverenici)
definite unspecified повереникот (poverenikot) поверениците (poverenicite)
definite proximal повереников (poverenikov) поверенициве (poverenicive)
definite distal повереникон (poverenikon) повереницине (poverenicine)
vocative поверенику (povereniku) повереници (poverenici)
count form повереника (poverenika)

Serbo-Croatian

Alternative forms

Etymology

поверен (past passive participle of поверити (to entrust)) +‎ -ник.

Pronunciation

  • IPA(key): /poʋerěniːk/

Noun

поверѐнӣк m anim (Latin spelling poverènīk) (officialese)

  1. authorized agent, trustee, commissioner, competent entity, designee

Declension

Declension of повереник
singular plural
nominative повереник повереници
genitive повереника повереника
dative поверенику повереницима
accusative повереника поверенике
vocative поверениче повереници
locative поверенику повереницима
instrumental повереником повереницима

Derived terms

References

  • повереник”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025
  • повереник”, in Речник српскохрватскога књижевног језика (in Serbo-Croatian), Друго фототипско издање edition, volume 4, Нови Сад, Загреб: Матица српска, Матица хрватска, 1971, published 1990, page 503