просигнализировать
Russian
Etymology
про- (pro-) + сигнализи́ровать (signalizírovatʹ)
Pronunciation
- IPA(key): [prəsʲɪɡnəlʲɪˈzʲirəvətʲ]
Verb
просигнализи́ровать • (prosignalizírovatʹ) pf (imperfective сигнализи́ровать) [with dative ‘to someone’, along with accusative or о (o, + prepositional) ‘(about) something’ or что (što, + clause) ‘that ...’]
Conjugation
Conjugation of просигнализи́ровать (class 2a perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | просигнализи́ровать prosignalizírovatʹ | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | просигнализи́ровавший prosignalizírovavšij |
| passive | — | просигнализи́рованный prosignalizírovannyj |
| adverbial | — | просигнализи́ровав prosignalizírovav, просигнализи́ровавши prosignalizírovavši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | просигнализи́рую prosignalizíruju |
| 2nd singular (ты) | — | просигнализи́руешь prosignalizíruješʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | просигнализи́рует prosignalizírujet |
| 1st plural (мы) | — | просигнализи́руем prosignalizírujem |
| 2nd plural (вы) | — | просигнализи́руете prosignalizírujete |
| 3rd plural (они́) | — | просигнализи́руют prosignalizírujut |
| imperative | singular | plural |
| просигнализи́руй prosignalizíruj |
просигнализи́руйте prosignalizírujte | |
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | просигнализи́ровал prosignalizíroval |
просигнализи́ровали prosignalizírovali |
| feminine (я/ты/она́) | просигнализи́ровала prosignalizírovala | |
| neuter (оно́) | просигнализи́ровало prosignalizírovalo | |
Related terms
- сигна́л (signál), сигна́льный (signálʹnyj), сигна́льчик (signálʹčik)
- сигнализа́ция (signalizácija)
- сигнализи́рование (signalizírovanije)
- сигнали́ст (signalíst)
- сигна́лить impf (signálitʹ), посигна́лить pf (posignálitʹ), просигна́лить pf (prosignálitʹ)
- сигна́лка (signálka)
- сигна́льщик (signálʹščik), сигна́льщица (signálʹščica)