работьникъ
Old Church Slavonic
Etymology
работа (rabota) + -ьникъ (-ĭnikŭ)
Noun
работьникъ • (rabotĭnikŭ) m
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | работьникъ rabotĭnikŭ |
работьника rabotĭnika |
работьници rabotĭnici |
| genitive | работьника rabotĭnika |
работьникоу rabotĭniku |
работьникъ rabotĭnikŭ |
| dative | работьникоу, работьникови rabotĭniku, rabotĭnikovi |
работьникома rabotĭnikoma |
работьникомъ rabotĭnikomŭ |
| accusative | работьникъ, работьника rabotĭnikŭ, rabotĭnika |
работьника rabotĭnika |
работьникꙑ rabotĭniky |
| instrumental | работьникомъ rabotĭnikomŭ |
работьникома rabotĭnikoma |
работьникꙑ rabotĭniky |
| locative | работьницѣ rabotĭnicě |
работьникоу rabotĭniku |
работьницѣхъ rabotĭnicěxŭ |
| vocative | работьниче rabotĭniče |
работьника rabotĭnika |
работьници rabotĭnici |