рабочая аристократия

Russian

Pronunciation

  • IPA(key): [rɐˈbot͡ɕɪjə ɐrʲɪstɐˈkratʲɪjə]

Noun

рабо́чая аристокра́тия • (rabóčaja aristokrátijaf inan (genitive рабо́чей аристокра́тии, nominative plural рабо́чие аристокра́тии, genitive plural рабо́чих аристокра́тий)

  1. labour aristocracy
    • 1973 [1913], Владимир Ленин [Vladimir Lenin], Гарри Квелч (В. И. Ленин – Полное собрание сочинений), volume 23, page 439; English translation from George Hanna, transl., Harry Quelch (V. I. Lenin – Collected Works), volume 19, translation of original in Russian, 1977, page 370:
      Э́та рабо́чая аристокра́тия, име́вшая тогда́ сно́сные за́работки, замкну́лась в у́зкие, своекоры́стно-цеховы́е, сою́зы, отдели́вшись от ма́ссы пролетариа́та и бу́дучи в поли́тике на стороне́ либера́льной буржуази́и.
      Éta rabóčaja aristokrátija, imévšaja togdá snósnyje zárabotki, zamknúlasʹ v úzkije, svojekorýstno-cexovýje, sojúzy, otdelívšisʹ ot mássy proletariáta i búduči v polítike na storoné liberálʹnoj buržuazíi.
      This aristocracy of labour, which at that time earned tolerably good wages, boxed itself up in narrow, self-interested craft unions, and isolated itself from the mass of the proletariat, while in politics it supported the liberal bourgeoisie.

Declension