расфигачить
Russian
Etymology
рас- (ras-) + фига́чить (figáčitʹ)
Pronunciation
- IPA(key): [rəsfʲɪˈɡat͡ɕɪtʲ]
Audio: (file)
Verb
расфига́чить • (rasfigáčitʹ) pf (slightly vulgar)
Conjugation
Conjugation of расфига́чить (class 4a perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | расфига́чить rasfigáčitʹ | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | расфига́чивший rasfigáčivšij |
| passive | — | расфига́ченный rasfigáčennyj |
| adverbial | — | расфига́чив rasfigáčiv, расфига́чивши rasfigáčivši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | расфига́чу rasfigáču |
| 2nd singular (ты) | — | расфига́чишь rasfigáčišʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | расфига́чит rasfigáčit |
| 1st plural (мы) | — | расфига́чим rasfigáčim |
| 2nd plural (вы) | — | расфига́чите rasfigáčite |
| 3rd plural (они́) | — | расфига́чат rasfigáčat |
| imperative | singular | plural |
| расфига́чь rasfigáčʹ |
расфига́чьте rasfigáčʹte | |
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | расфига́чил rasfigáčil |
расфига́чили rasfigáčili |
| feminine (я/ты/она́) | расфига́чила rasfigáčila | |
| neuter (оно́) | расфига́чило rasfigáčilo | |
Derived terms
- расфига́лка (rasfigálka)