розрив

Ukrainian

Pronunciation

  • IPA(key): [rɔzˈrɪu̯]

Etymology 1

Deverbal from розрива́ти (rozryváty). Compare Russian разры́в (razrýv), Belarusian разры́ў (razrýŭ).

Noun

розри́в • (rozrýv) m inan (genitive розри́ву, nominative plural розри́ви, genitive plural розри́вів)

  1. verbal noun of розрива́ти impf (rozryváty) and розрива́тися impf (rozryvátysja): rupturing, rending, tearing
    Synonym: розрива́ння n (rozryvánnja)
  2. gap, break, rupture (opening in anything made by breaking or parting)
  3. break, breakup, estrangement, rupture, severance (termination of a connection or relationship)
    розри́в стосу́нків ― rozrýv stosúnkiv ― breakup (literally, “break/rupture of relations”)
Declension
Declension of розри́в
(inan hard masc-form accent-a)
singular plural
nominative розри́в
rozrýv 		розри́ви
rozrývy
genitive розри́ву
rozrývu 		розри́вів
rozrýviv
dative розри́вові, розри́ву
rozrývovi, rozrývu 		розри́вам
rozrývam
accusative розри́в
rozrýv 		розри́ви
rozrývy
instrumental розри́вом
rozrývom 		розри́вами
rozrývamy
locative розри́ві
rozrývi 		розри́вах
rozrývax
vocative розри́ве
rozrýve 		розри́ви
rozrývy
  • розрива́ння n (rozryvánnja)
  • розрива́ти impf (rozryváty), розірва́ти pf (rozirváty)
  • розрива́тися impf (rozryvátysja), розірва́тися pf (rozirvátysja)
  • розривни́й (rozryvnýj)

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

розри́в • (rozrýv)

  1. second-person singular imperative of розри́ти pf (rozrýty)

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.