ръжь

Old East Slavic

Etymology

From Proto-Slavic *rъžь.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈrʊʑɪ//ˈrʊʑɪ//ˈrɔʑ/
  • (ca. 9th CE) IPA(key): /ˈrʊʑɪ/
  • (ca. 11th CE) IPA(key): /ˈrʊʑɪ/
  • (ca. 13th CE) IPA(key): /ˈrɔʑ/

  • Hyphenation: ръ‧жь

Noun

ръжь (rŭžĭf

  1. rye (grass; grain)
  2. field of rye

Declension

Declension of ръжь (i-stem)
singular dual plural
nominative ръжь
rŭžĭ
ръжи
rŭži
ръжи
rŭži
genitive ръжи
rŭži
ръжию
rŭžiju
ръжии
rŭžii
dative ръжи
rŭži
ръжьма
rŭžĭma
ръжьмъ
rŭžĭmŭ
accusative ръжь
rŭžĭ
ръжи
rŭži
ръжи
rŭži
instrumental ръжиѭ
rŭžijǫ
ръжьма
rŭžĭma
ръжьми
rŭžĭmi
locative ръжи
rŭži
ръжию
rŭžiju
ръжьхъ
rŭžĭxŭ
vocative ръжи
rŭži
ръжи
rŭži
ръжи
rŭži

Descendants

  • Old Ruthenian: рожъ (rož)
    • Belarusian: аржа f (arža) (obsolete, rare, 1851)
    • Ukrainian: ріж (riž) (dialectal)
  • Russian: рожь (rožʹ)
    • Armenian: արիշ (ariš) (via a Kipchak language)
    • Bashkir: арыш (arış)
    • Crimean Tatar: арыш / arış
    • Kildin Sami: ро̄шшь (rōšš’)
    • Tatar: арыш (arış)
    • Yakut: оруос (oruos)

References

  • Sreznevsky, Izmail I. (1912) “ръжь”, in Матеріалы для Словаря древне-русскаго языка по письменнымъ памятникамъ [Materials for the Dictionary of the Old East Slavic Language Based on Written Monuments]‎[1] (in Russian), volume 3 (Р – Ꙗ и дополненія), Saint Petersburg: Department of Russian Language and Literature of the Imperial Academy of Sciences, column 204