рыгнуть
Russian
Etymology
рыга́ть (rygátʹ) + -ну́ть (-nútʹ)
Pronunciation
- IPA(key): [rɨɡˈnutʲ]
Verb
рыгну́ть • (rygnútʹ) pf (imperfective рыга́ть)
- semelfactive of рыга́ть (rygátʹ); to burp or throw up once
Conjugation
Conjugation of рыгну́ть (class 3b perfective intransitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | рыгну́ть rygnútʹ | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | рыгну́вший rygnúvšij |
| passive | — | — |
| adverbial | — | рыгну́в rygnúv, рыгну́вши rygnúvši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | рыгну́ rygnú |
| 2nd singular (ты) | — | рыгнёшь rygnjóšʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | рыгнёт rygnjót |
| 1st plural (мы) | — | рыгнём rygnjóm |
| 2nd plural (вы) | — | рыгнёте rygnjóte |
| 3rd plural (они́) | — | рыгну́т rygnút |
| imperative | singular | plural |
| рыгни́ rygní |
рыгни́те rygníte | |
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | рыгну́л rygnúl |
рыгну́ли rygnúli |
| feminine (я/ты/она́) | рыгну́ла rygnúla | |
| neuter (оно́) | рыгну́ло rygnúlo | |
Derived terms
- отрыгну́ть (otrygnútʹ)
- срыгну́ть (srygnútʹ)