свекар
See also: свёкар
Serbo-Croatian
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *svekrъ (Russian свёкор (svjókor), Czech svekr), Lithuanian šešuras, from Proto-Indo-European *swéḱuros (Latin socer, Ancient Greek ἑκυρός (hekurós), Albanian vjehërr, Sanskrit श्वशुर (śvaśura), Armenian սկեսուր (skesur), Old English sweor).
Pronunciation
- IPA(key): /sʋěkar/
- Hyphenation: све‧кар
Noun
свѐкар m anim (Latin spelling svèkar)
- father-in-law (husband's father)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | свекар | свекрови |
| genitive | свекра | свекрова |
| dative | свекру | свекровима |
| accusative | свекра | свекрове |
| vocative | свекре | свекрови |
| locative | свекру | свекровима |
| instrumental | свекром | свекровима |
Related terms
Further reading
- “свекар”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025