свѣтильникъ
Old Church Slavonic
Etymology
свѣти(ти) (světi(ti), “to lighten”) + -льникъ (-lĭnikŭ)
Noun
свѣтильникъ • (světilĭnikŭ) m
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | свѣтильникъ světilĭnikŭ |
свѣтильника světilĭnika |
свѣтильници světilĭnici |
| genitive | свѣтильника světilĭnika |
свѣтильникоу světilĭniku |
свѣтильникъ světilĭnikŭ |
| dative | свѣтильникоу světilĭniku |
свѣтильникома světilĭnikoma |
свѣтильникомъ světilĭnikomŭ |
| accusative | свѣтильникъ světilĭnikŭ |
свѣтильника světilĭnika |
свѣтильникꙑ světilĭniky |
| instrumental | свѣтильникомъ světilĭnikomŭ |
свѣтильникома světilĭnikoma |
свѣтильникꙑ světilĭniky |
| locative | свѣтильницѣ světilĭnicě |
свѣтильникоу světilĭniku |
свѣтильницѣхъ světilĭnicěxŭ |
| vocative | свѣтильниче světilĭniče |
свѣтильника světilĭnika |
свѣтильници světilĭnici |
Descendants
- Bulgarian: светилник (svetilnik)
- Macedonian: светилник (svetilnik)
- Slovene: svetilnik
- Serbo-Croatian: svetionik
- Russian: светильник (svetilʹnik)