сигануть
Russian
Etymology
сига́ть (sigátʹ) + -ану́ть (-anútʹ)
Pronunciation
- IPA(key): [sʲɪɡɐˈnutʲ]
Audio: (file)
Verb
сигану́ть • (siganútʹ) pf (imperfective сига́ть)
Conjugation
Conjugation of сигану́ть (class 3b perfective intransitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | сигану́ть siganútʹ | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | сигану́вший siganúvšij |
| passive | — | — |
| adverbial | — | сигану́в siganúv, сигану́вши siganúvši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | сигану́ siganú |
| 2nd singular (ты) | — | сиганёшь siganjóšʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | сиганёт siganjót |
| 1st plural (мы) | — | сиганём siganjóm |
| 2nd plural (вы) | — | сиганёте siganjóte |
| 3rd plural (они́) | — | сигану́т siganút |
| imperative | singular | plural |
| сигани́ siganí |
сигани́те siganíte | |
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | сигану́л siganúl |
сигану́ли siganúli |
| feminine (я/ты/она́) | сигану́ла siganúla | |
| neuter (оно́) | сигану́ло siganúlo | |