страньникъ
Old Church Slavonic
Etymology
страна (strana) + -ьникъ (-ĭnikŭ)
Noun
страньникъ • (stranĭnikŭ) m
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | страньникъ stranĭnikŭ |
страньника stranĭnika |
страньници stranĭnici |
| genitive | страньника stranĭnika |
страньникоу stranĭniku |
страньникъ stranĭnikŭ |
| dative | страньникоу, страньникови stranĭniku, stranĭnikovi |
страньникома stranĭnikoma |
страньникомъ stranĭnikomŭ |
| accusative | страньникъ, страньника stranĭnikŭ, stranĭnika |
страньника stranĭnika |
страньникꙑ stranĭniky |
| instrumental | страньникомъ stranĭnikomŭ |
страньникома stranĭnikoma |
страньникꙑ stranĭniky |
| locative | страньницѣ stranĭnicě |
страньникоу stranĭniku |
страньницѣхъ stranĭnicěxŭ |
| vocative | страньниче stranĭniče |
страньника stranĭnika |
страньници stranĭnici |
Synonyms
- иностраньникъ (inostranĭnikŭ)
References
- Бояджиев, Андрей (2016) Старобългарска читанка[1], София