упитать
Russian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ʊpʲɪˈtatʲ]
Verb
упита́ть • (upitátʹ) pf (imperfective упи́тывать)
- to fatten up
Conjugation
Conjugation of упита́ть (class 1a perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | упита́ть upitátʹ | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | упита́вший upitávšij |
| passive | — | упи́танный upítannyj |
| adverbial | — | упита́в upitáv, упита́вши upitávši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | упита́ю upitáju |
| 2nd singular (ты) | — | упита́ешь upitáješʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | упита́ет upitájet |
| 1st plural (мы) | — | упита́ем upitájem |
| 2nd plural (вы) | — | упита́ете upitájete |
| 3rd plural (они́) | — | упита́ют upitájut |
| imperative | singular | plural |
| упита́й upitáj |
упита́йте upitájte | |
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | упита́л upitál |
упита́ли upitáli |
| feminine (я/ты/она́) | упита́ла upitála | |
| neuter (оно́) | упита́ло upitálo | |
Related terms
- пита́ть (pitátʹ), пита́ться (pitátʹsja)
- пита́ние (pitánije)
- пита́тельный (pitátelʹnyj)