участиться
Russian
Etymology
участи́ть (učastítʹ) + -ся (-sja)
Pronunciation
- IPA(key): [ʊt͡ɕɪˈsʲtʲit͡sːə]
Verb
участи́ться • (učastítʹsja) pf (imperfective учаща́ться)
- to become more frequent
- (intransitive) to accelerate
- passive of участи́ть (učastítʹ)
Conjugation
Conjugation of участи́ться (class 4b perfective reflexive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | участи́ться učastítʹsja | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | участи́вшийся učastívšijsja |
| passive | — | — |
| adverbial | — | участи́вшись učastívšisʹ |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | учащу́сь učaščúsʹ |
| 2nd singular (ты) | — | участи́шься učastíšʹsja |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | участи́тся učastítsja |
| 1st plural (мы) | — | участи́мся učastímsja |
| 2nd plural (вы) | — | участи́тесь učastítesʹ |
| 3rd plural (они́) | — | участя́тся učastjátsja |
| imperative | singular | plural |
| участи́сь učastísʹ |
участи́тесь učastítesʹ | |
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | участи́лся učastílsja |
участи́лись učastílisʹ |
| feminine (я/ты/она́) | участи́лась učastílasʹ | |
| neuter (оно́) | участи́лось učastílosʹ | |