церковний

Ukrainian

Etymology

Inherited from Old Ruthenian церко́вный (cerkóvnyj), from Old East Slavic цьркъвьнъ (cĭrkŭvĭnŭ). By surface analysis, церко́в (cerkóv) +‎ -ний (-nyj). Compare Russian церко́вный (cerkóvnyj), Belarusian царко́ўны (carkóŭny), Polish cerkiewny, Czech církevní, Old Church Slavonic црькъвьнъ (crĭkŭvĭnŭ).

Pronunciation

  • IPA(key): [t͡serˈkɔu̯nei̯]
  • Audio:(file)

Adjective

церко́вний • (cerkóvnyj)

  1. (Christianity) ecclesiastical, church (attributive) (of or pertaining to the church)
    Synonym: духо́вний (duxóvnyj)

Declension

Declension of церко́вний (hard)
singular plural
masculine neuter feminine
nominative церко́вний
cerkóvnyj
церко́вне
cerkóvne
церко́вна
cerkóvna
церко́вні
cerkóvni
genitive церко́вного
cerkóvnoho
церко́вної
cerkóvnoji
церко́вних
cerkóvnyx
dative церко́вному
cerkóvnomu
церко́вній
cerkóvnij
церко́вним
cerkóvnym
accusative animate церко́вного
cerkóvnoho
церко́вне
cerkóvne
церко́вну
cerkóvnu
церко́вних
cerkóvnyx
inanimate церко́вний
cerkóvnyj
церко́вні
cerkóvni
instrumental церко́вним
cerkóvnym
церко́вною
cerkóvnoju
церко́вними
cerkóvnymy
locative церко́вному, церко́внім
cerkóvnomu, cerkóvnim
церко́вній
cerkóvnij
церко́вних
cerkóvnyx
vocative церко́вний
cerkóvnyj
церко́вне
cerkóvne
церко́вна
cerkóvna
церко́вні
cerkóvni

References