часъ

Old Church Slavonic

Alternative forms

Etymology

From Proto-Slavic *časъ.

Noun

часъ • (časŭm

  1. time
  2. moment
  3. hour

Declension

Declension of часъ (o-stem)
singular dual plural
nominative часъ
časŭ
часа
časa
часи
časi
genitive часа
časa
часоу
času
часъ
časŭ
dative часоу
času
часома
časoma
часомъ
časomŭ
accusative часъ
časŭ
часа
časa
часꙑ
časy
instrumental часомъ
časomŭ
часома
časoma
часꙑ
časy
locative часѣ
časě
часоу
času
часѣхъ
časěxŭ
vocative часе
čase
часа
časa
часи
časi

Old East Slavic

Etymology

From Proto-Slavic *časъ.

Noun

часъ (časŭm

  1. time
  2. hour
  3. happiness, luck
  4. value, weight

Declension

Declension of часъ (hard o-stem)
singular dual plural
nominative часъ
časŭ
часа
časa
часи
časi
genitive часа
časa
часу
času
часъ
časŭ
dative часу
času
часома
časoma
часомъ
časomŭ
accusative часъ
časŭ
часа
časa
часꙑ
časy
instrumental часъмь
časŭmĭ
часома
časoma
часꙑ
časy
locative часѣ
časě
часу
času
часѣхъ
časěxŭ
vocative часе
čase
часа
časa
часи
časi

Descendants

  • Belarusian: час (čas)
  • Russian: час (čas), часъ (čas)Pre-reform orthography (1918)
    • Kildin Sami: ча̄сс (čāss, hour, watch)
    • Yakut: чаас (caas, hour)
  • Carpathian Rusyn: час (čas)
  • Ukrainian: час (čas)

References

  • Sreznevsky, Izmail I. (1912) “часъ”, in Матеріалы для Словаря древне-русскаго языка по письменнымъ памятникамъ [Materials for the Dictionary of the Old East Slavic Language Based on Written Monuments]‎[1] (in Russian), volume 3 (Р – Ꙗ и дополненія), Saint Petersburg: Department of Russian Language and Literature of the Imperial Academy of Sciences, column 1479

Russian

Noun

часъ • (časm inan (genitive ча́са or часа́, nominative plural часы́, genitive plural часо́въ)

  1. Pre-1918 spelling of час (čas).

Declension