червоний

Ukrainian

Alternative forms

Etymology

Inherited from Old Ruthenian черво́ный (červónyj), from Middle Polish czerwony, from Old Polish czerwiony with the depalatalization of 'w' under the Czech influence, from Proto-Slavic *čьrvenъ or *čьrvľenъ, past passive participle of *čьrviti (to dye red).[1] Doublet of native червле́ний and черве́ний (červlényj and červényj). Also compare Old East Slavic чьрвлѥнъ, чьрвенъ (čĭrvljenŭ, čĭrvenŭ).

Pronunciation

  • IPA(key): [t͡ʃerˈwɔnei̯]
  • Audio:(file)

Adjective

черво́ний • (červónyj) (comparative червоні́ший, superlative найчервоні́ший, adverb черво́но, abstract noun черво́ність, diminutive червоне́нький)

  1. red
  2. (nominalized) color red
  3. (historical, politics) red, communist, revolutionary
  4. (nominalized, archaic) chervonets

Declension

Declension of черво́ний (hard)
singular plural
masculine neuter feminine
nominative черво́ний
červónyj
черво́не, черво́неє1
červóne, červóneje1
черво́на, черво́ная1
červóna, červónaja1
черво́ні, черво́нії1
červóni, červóniji1
genitive черво́ного
červónoho
черво́ної
červónoji
черво́них
červónyx
dative черво́ному
červónomu
черво́ній
červónij
черво́ним
červónym
accusative animate черво́ного
červónoho
черво́не, черво́неє1
červóne, červóneje1
черво́ну, черво́ную1
červónu, červónuju1
черво́них
červónyx
inanimate черво́ний
červónyj
черво́ні, черво́нії1
červóni, červóniji1
instrumental черво́ним
červónym
черво́ною
červónoju
черво́ними
červónymy
locative черво́ному, черво́нім
červónomu, červónim
черво́ній
červónij
черво́них
červónyx
vocative черво́ний
červónyj
черво́не, черво́неє1
červóne, červóneje1
черво́на, черво́ная1
červóna, červónaja1
черво́ні, черво́нії1
červóni, červóniji1

1Dated or dialectal.

Derived terms

  • Черво́на а́рмія f (Červóna ármija)
  • Черво́на зірка f (Červóna zirka)
  • Черво́ний Пра́пор m inan (Červónyj Prápor, toponym)
  • Черво́ний Шлях m inan (Červónyj Šljax, toponym)
  • Черво́ний Яр m inan (Červónyj Jar, toponym)
  • червоні́ти impf (červoníty)

See also

Colors in Ukrainian · кольори́ (kolʹorý) (layout · text)
     бі́лий (bílyj)      сі́рий (síryj)      чо́рний (čórnyj)
             черво́ний (červónyj); багря́ний (bahrjányj)              ора́нжевий (oránževyj), помара́нчевий (pomaránčevyj), жовтогаря́чий (žovtoharjáčyj); кори́чневий (korýčnevyj), бруна́тний (brunátnyj)              жо́втий (žóvtyj); бе́жевий (béževyj)
             сала́товий (salátovyj)              зеле́ний (zelényj)              смара́гдовий (smaráhdovyj), темно-зеле́ний (temno-zelényj)
             блаки́тно-зеле́ний (blakýtno-zelényj); бірюзо́вий (birjuzóvyj)              блаки́тний (blakýtnyj), голуби́й (holubýj)              си́ній (sýnij)
             фіоле́товий (fiolétovyj); інди́го (indýho)              мали́новий (malýnovyj); пу́рпуровий (púrpurovyj)              роже́вий (rožévyj)

References

  1. ^ Boryś, Wiesław (2005) “czerwony”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN, page 97