чьванъ
Old Church Slavonic
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *čьvanъ.[1]
Noun
чьванъ • (čĭvanŭ) m
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | чьванъ čĭvanŭ |
чьвана čĭvana |
чьвани čĭvani |
| genitive | чьвана čĭvana |
чьваноу čĭvanu |
чьванъ čĭvanŭ |
| dative | чьваноу čĭvanu |
чьванома čĭvanoma |
чьваномъ čĭvanomŭ |
| accusative | чьванъ čĭvanŭ |
чьвана čĭvana |
чьванꙑ čĭvany |
| instrumental | чьваномъ čĭvanomŭ |
чьванома čĭvanoma |
чьванꙑ čĭvany |
| locative | чьванѣ čĭvaně |
чьваноу čĭvanu |
чьванѣхъ čĭvaněxŭ |
| vocative | чьване čĭvane |
чьвана čĭvana |
чьвани čĭvani |
References
Further reading
- “чьванъ”, in GORAZD (overall work in Czech, English, and Russian), http://gorazd.org, 2016—2025