הימר

Hebrew

Root
ה־מ־ר (h-m-r)
1 term

Verb

הימר / הִמֵּר • (himér) (pi'el construction)

  1. to gamble

Conjugation

Conjugation of הימר / הִמֵּר (see also Appendix:Hebrew verbs)
non-finite forms to-infinitive לְהַמֵּר
action noun הימור / הִמּוּר
finite forms singular plural
m f m f
past first הימרתי / הִמַּרְתִּי הימרנו / הִמַּרְנוּ
second הימרת / הִמַּרְתָּ הימרת / הִמַּרְתְּ הימרתם / הִמַּרְתֶּם הימרתן / הִמַּרְתֶּן
third הימר / הִמֵּר הימרה / הִמְּרָה הימרו / הִמְּרוּ
present מְהַמֵּר מְהַמֶּרֶת מְהַמְּרִים מְהַמְּרוֹת
future first אֲהַמֵּר נְהַמֵּר
second תְּהַמֵּר תְּהַמְּרִי תְּהַמְּרוּ תְּהַמֵּרְנָה1
third יְהַמֵּר תְּהַמֵּר יְהַמְּרוּ תְּהַמֵּרְנָה1
imperative הַמֵּר הַמְּרִי הַמְּרוּ הַמֵּרְנָה1

1 Rare in Modern Hebrew.

Anagrams