נערן

Yiddish

Etymology

From Middle High German nerren, from Old High German nerien, from Proto-West Germanic *naʀjan, from Proto-Germanic *nazjaną. Compare German nähren.

Verb

נערן • (nern) (past participle גענערט (genert))

  1. to nourish

Conjugation

Conjugation of נערן
infinitive נערן
nern
present participle נערנדיק
nerndik
past participle גענערט
genert
auxiliary האָבן
hobn
present איך נער
ikh ner
מיר נערן
mir nern
דו נערסט
du nerst
איר נערט
ir nert
ער נערט
er nert
זיי נערן
zey nern
imperative נער (דו)
ner (du)
נערט (איר)
nert (ir)
Composed forms
past איך האָב גענערט
ikh hob genert
מיר האָבן גענערט
mir hobn genert
דו האָסט גענערט
du host genert
איר האָט גענערט
ir hot genert
ער האָט גענערט
er hot genert
זיי האָבן גענערט
zey hobn genert
pluperfect איך האָב געהאַט גענערט
ikh hob gehat genert
מיר האָבן געהאַט גענערט
mir hobn gehat genert
דו האָסט געהאַט גענערט
du host gehat genert
איר האָט געהאַט גענערט
ir hot gehat genert
ער האָט געהאַט גענערט
er hot gehat genert
זיי האָבן געהאַט גענערט
zey hobn gehat genert
future איך וועל נערן
ikh vel nern
מיר וועלן נערן
mir veln nern
דו וועסט נערן
du vest nern
איר וועט נערן
ir vet nern
ער וועט נערן
er vet nern
זיי וועלן נערן
zey veln nern
future perfect איך וועל האָבן גענערט
ikh vel hobn genert
מיר וועלן האָבן גענערט
mir veln hobn genert
דו וועסט האָבן גענערט
du vest hobn genert
איר וועט האָבן גענערט
ir vet hobn genert
ער וועט האָבן גענערט
er vet hobn genert
זיי וועלן האָבן גענערט
zey veln hobn genert

Derived terms

  • דערנערן (dernern)
  • נערונג (nerung)
  • נערוואַרג (nervarg)
  • נערעוודיק (nerevdik)
  • נער־ספּעציאַליסט (ner-spetsyalist)