بوص
Arabic
Etymology
Synchronically connected to the root ب ص ص (b ṣ ṣ) or ب و ص (b w ṣ) meaning “to urge on”, “to hasten”, “to proceed”, “to outrun”, “a horse leading a race”; the reed being used as a crop to encourage speed.
Diachronically, from Proto-Semitic *būṣ-. Doublet of بُوصِير (būṣīr), بَزّ (bazz), بِزَّة (bizza), and بُزْيُون (buzyūn).
Noun
بُوص • (būṣ) m (collective, singulative بُوصَة f (būṣa))
- reed of Phragmites gen.
Declension
| collective | basic collective triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | بُوص būṣ |
الْبُوص al-būṣ |
بُوص būṣ |
| nominative | بُوصٌ būṣun |
الْبُوصُ al-būṣu |
بُوصُ būṣu |
| accusative | بُوصًا būṣan |
الْبُوصَ al-būṣa |
بُوصَ būṣa |
| genitive | بُوصٍ būṣin |
الْبُوصِ al-būṣi |
بُوصِ būṣi |
| singulative | singulative triptote in ـَة (-a) | ||
| indefinite | definite | construct | |
| informal | بُوصَة būṣa |
الْبُوصَة al-būṣa |
بُوصَة būṣat |
| nominative | بُوصَةٌ būṣatun |
الْبُوصَةُ al-būṣatu |
بُوصَةُ būṣatu |
| accusative | بُوصَةً būṣatan |
الْبُوصَةَ al-būṣata |
بُوصَةَ būṣata |
| genitive | بُوصَةٍ būṣatin |
الْبُوصَةِ al-būṣati |
بُوصَةِ būṣati |
| dual | indefinite | definite | construct |
| informal | بُوصَتَيْن būṣatayn |
الْبُوصَتَيْن al-būṣatayn |
بُوصَتَيْ būṣatay |
| nominative | بُوصَتَانِ būṣatāni |
الْبُوصَتَانِ al-būṣatāni |
بُوصَتَا būṣatā |
| accusative | بُوصَتَيْنِ būṣatayni |
الْبُوصَتَيْنِ al-būṣatayni |
بُوصَتَيْ būṣatay |
| genitive | بُوصَتَيْنِ būṣatayni |
الْبُوصَتَيْنِ al-būṣatayni |
بُوصَتَيْ būṣatay |
| paucal (3-10) | sound feminine paucal | ||
| indefinite | definite | construct | |
| informal | بُوصَات būṣāt |
الْبُوصَات al-būṣāt |
بُوصَات būṣāt |
| nominative | بُوصَاتٌ būṣātun |
الْبُوصَاتُ al-būṣātu |
بُوصَاتُ būṣātu |
| accusative | بُوصَاتٍ būṣātin |
الْبُوصَاتِ al-būṣāti |
بُوصَاتِ būṣāti |
| genitive | بُوصَاتٍ būṣātin |
الْبُوصَاتِ al-būṣāti |
بُوصَاتِ būṣāti |