منقوب
Arabic
| Root |
|---|
| ن ق ب (n q b) |
| 11 terms |
Etymology
Derived from the passive participle of نَقَبَ (naqaba, “to bore into”).
Pronunciation
- IPA(key): /man.quːb/
- Rhymes: -uːb
Adjective
مَنْقُوب • (manqūb)
Declension
| singular | masculine | feminine | ||
|---|---|---|---|---|
| basic singular triptote | singular triptote in ـَة (-a) | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | مَنْقُوب manqūb |
الْمَنْقُوب al-manqūb |
مَنْقُوبَة manqūba |
الْمَنْقُوبَة al-manqūba |
| nominative | مَنْقُوبٌ manqūbun |
الْمَنْقُوبُ al-manqūbu |
مَنْقُوبَةٌ manqūbatun |
الْمَنْقُوبَةُ al-manqūbatu |
| accusative | مَنْقُوبًا manqūban |
الْمَنْقُوبَ al-manqūba |
مَنْقُوبَةً manqūbatan |
الْمَنْقُوبَةَ al-manqūbata |
| genitive | مَنْقُوبٍ manqūbin |
الْمَنْقُوبِ al-manqūbi |
مَنْقُوبَةٍ manqūbatin |
الْمَنْقُوبَةِ al-manqūbati |
| dual | masculine | feminine | ||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | مَنْقُوبَيْن manqūbayn |
الْمَنْقُوبَيْن al-manqūbayn |
مَنْقُوبَتَيْن manqūbatayn |
الْمَنْقُوبَتَيْن al-manqūbatayn |
| nominative | مَنْقُوبَانِ manqūbāni |
الْمَنْقُوبَانِ al-manqūbāni |
مَنْقُوبَتَانِ manqūbatāni |
الْمَنْقُوبَتَانِ al-manqūbatāni |
| accusative | مَنْقُوبَيْنِ manqūbayni |
الْمَنْقُوبَيْنِ al-manqūbayni |
مَنْقُوبَتَيْنِ manqūbatayni |
الْمَنْقُوبَتَيْنِ al-manqūbatayni |
| genitive | مَنْقُوبَيْنِ manqūbayni |
الْمَنْقُوبَيْنِ al-manqūbayni |
مَنْقُوبَتَيْنِ manqūbatayni |
الْمَنْقُوبَتَيْنِ al-manqūbatayni |
| plural | masculine | feminine | ||
| plural unknown | sound feminine plural | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | ? | ? | مَنْقُوبَات manqūbāt |
الْمَنْقُوبَات al-manqūbāt |
| nominative | ? | ? | مَنْقُوبَاتٌ manqūbātun |
الْمَنْقُوبَاتُ al-manqūbātu |
| accusative | ? | ? | مَنْقُوبَاتٍ manqūbātin |
الْمَنْقُوبَاتِ al-manqūbāti |
| genitive | ? | ? | مَنْقُوبَاتٍ manqūbātin |
الْمَنْقُوبَاتِ al-manqūbāti |
Descendants
- → Ottoman Turkish: منقوب (menkûb)