وقب

Arabic

Root
و ق ب (w q b)
1 term

Pronunciation

  • IPA(key): /wa.qa.ba/

Verb

وَقَبَ • (waqaba) I (non-past يَقِبُ (yaqibu), verbal noun وَقْب (waqb) or وُقُوب (wuqūb))

  1. to spread out
    • 609–632 CE, Qur'an, 113:3:
      وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ
      wamin šarri ḡāsiqin ʔiḏā waqaba
      And from the evil of darkness when it is intense,
  2. to become dark and gloomy
  3. To be sunken, hollow (eye)

Conjugation

Conjugation of وَقَبَ (I, assimilated, a ~ i, full passive (?), verbal nouns وَقْب, وُقُوب)
verbal noun
الْمَصْدَر
وَقْب, وُقُوب
waqb, wuqūb
active participle
اِسْم الْفَاعِل
وَاقِب
wāqib
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَوْقُوب
mawqūb
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m وَقَبْتُ
waqabtu
وَقَبْتَ
waqabta
وَقَبَ
waqaba
وَقَبْتُمَا
waqabtumā
وَقَبَا
waqabā
وَقَبْنَا
waqabnā
وَقَبْتُمْ
waqabtum
وَقَبُوا
waqabū
f وَقَبْتِ
waqabti
وَقَبَتْ
waqabat
وَقَبَتَا
waqabatā
وَقَبْتُنَّ
waqabtunna
وَقَبْنَ
waqabna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَقِبُ
ʔaqibu
تَقِبُ
taqibu
يَقِبُ
yaqibu
تَقِبَانِ
taqibāni
يَقِبَانِ
yaqibāni
نَقِبُ
naqibu
تَقِبُونَ
taqibūna
يَقِبُونَ
yaqibūna
f تَقِبِينَ
taqibīna
تَقِبُ
taqibu
تَقِبَانِ
taqibāni
تَقِبْنَ
taqibna
يَقِبْنَ
yaqibna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَقِبَ
ʔaqiba
تَقِبَ
taqiba
يَقِبَ
yaqiba
تَقِبَا
taqibā
يَقِبَا
yaqibā
نَقِبَ
naqiba
تَقِبُوا
taqibū
يَقِبُوا
yaqibū
f تَقِبِي
taqibī
تَقِبَ
taqiba
تَقِبَا
taqibā
تَقِبْنَ
taqibna
يَقِبْنَ
yaqibna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَقِبْ
ʔaqib
تَقِبْ
taqib
يَقِبْ
yaqib
تَقِبَا
taqibā
يَقِبَا
yaqibā
نَقِبْ
naqib
تَقِبُوا
taqibū
يَقِبُوا
yaqibū
f تَقِبِي
taqibī
تَقِبْ
taqib
تَقِبَا
taqibā
تَقِبْنَ
taqibna
يَقِبْنَ
yaqibna
imperative
الْأَمْر
m قِبْ
qib
قِبَا
qibā
قِبُوا
qibū
f قِبِي
qibī
قِبْنَ
qibna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m وُقِبْتُ
wuqibtu
وُقِبْتَ
wuqibta
وُقِبَ
wuqiba
وُقِبْتُمَا
wuqibtumā
وُقِبَا
wuqibā
وُقِبْنَا
wuqibnā
وُقِبْتُمْ
wuqibtum
وُقِبُوا
wuqibū
f وُقِبْتِ
wuqibti
وُقِبَتْ
wuqibat
وُقِبَتَا
wuqibatā
وُقِبْتُنَّ
wuqibtunna
وُقِبْنَ
wuqibna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُوقَبُ
ʔūqabu
تُوقَبُ
tūqabu
يُوقَبُ
yūqabu
تُوقَبَانِ
tūqabāni
يُوقَبَانِ
yūqabāni
نُوقَبُ
nūqabu
تُوقَبُونَ
tūqabūna
يُوقَبُونَ
yūqabūna
f تُوقَبِينَ
tūqabīna
تُوقَبُ
tūqabu
تُوقَبَانِ
tūqabāni
تُوقَبْنَ
tūqabna
يُوقَبْنَ
yūqabna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُوقَبَ
ʔūqaba
تُوقَبَ
tūqaba
يُوقَبَ
yūqaba
تُوقَبَا
tūqabā
يُوقَبَا
yūqabā
نُوقَبَ
nūqaba
تُوقَبُوا
tūqabū
يُوقَبُوا
yūqabū
f تُوقَبِي
tūqabī
تُوقَبَ
tūqaba
تُوقَبَا
tūqabā
تُوقَبْنَ
tūqabna
يُوقَبْنَ
yūqabna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُوقَبْ
ʔūqab
تُوقَبْ
tūqab
يُوقَبْ
yūqab
تُوقَبَا
tūqabā
يُوقَبَا
yūqabā
نُوقَبْ
nūqab
تُوقَبُوا
tūqabū
يُوقَبُوا
yūqabū
f تُوقَبِي
tūqabī
تُوقَبْ
tūqab
تُوقَبَا
tūqabā
تُوقَبْنَ
tūqabna
يُوقَبْنَ
yūqabna

Ushojo

Etymology

From Urdu وقف (vaqf).

Noun

وقب (vaqb)

  1. tranquillity, permanence, constancy, firmness
  2. legacy, trust, devotion