وقوف
Arabic
Noun
وُقُوف • (wuqūf) m
- verbal noun of وَقَفَ (waqafa) (form I)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | وُقُوف wuqūf |
الْوُقُوف al-wuqūf |
وُقُوف wuqūf |
| nominative | وُقُوفٌ wuqūfun |
الْوُقُوفُ al-wuqūfu |
وُقُوفُ wuqūfu |
| accusative | وُقُوفًا wuqūfan |
الْوُقُوفَ al-wuqūfa |
وُقُوفَ wuqūfa |
| genitive | وُقُوفٍ wuqūfin |
الْوُقُوفِ al-wuqūfi |
وُقُوفِ wuqūfi |
Adjective
وُقُوف • (wuqūf)
- masculine plural of وَاقِف (wāqif)