ܐܚܒܪܬܐ

Assyrian Neo-Aramaic

Etymology

Root
ܚ ܒ ܪ (ḥ b r)
5 terms

Instance noun of ܡܲܚܒܸܪ (maḥbir, to call).

Pronunciation

  • (Standard) IPA(key): [ʔax.bar.tɑː]
  • (Urmia) IPA(key): [max.bar.tɑː]

Noun

ܐܲܚܒܲܪܬܵܐ • (aḥbartāf (plural ܐܲܚܒܲܪ̈ܝܵܬ݂ܵܐ (aḥbaryāṯā))

  1. a telephone conversation; a phone call; call

Inflection

Inflection of ܐܲܚܒܲܪܬܵܐ
isolated forms with possessive pronouns
state form person singular plural
m f
singular absolute ܐܲܚܒܲܪܵܐ (aḥbarrā) 1st person ܐܲܚܒܲܪܬܝܼ (aḥbartī) ܐܲܚܒܲܪܬܲܢ (aḥbartan)
construct ܐܲܚܒܲܪܲܬ݂ (aḥbarraṯ) 2nd person ܐܲܚܒܲܪܬܘܼܟ݂ (aḥbartōḵ) ܐܲܚܒܲܪܬܵܟ݂ܝ (aḥbartāḵ) ܐܲܚܒܲܪܬܲܘܟ݂ܘܿܢ (aḥbartawḵōn)
emphatic ܐܲܚܒܲܪܬܵܐ (aḥbartā) 3rd person ܐܲܚܒܲܪܬܹܗ (aḥbartēh) ܐܲܚܒܲܪܬܵܗ̇ (aḥbartāh) ܐܲܚܒܲܪܬܗܘܿܢ (aḥbarthōn)
plural absolute ܐܲܚܒܲܪ̈ܝܵܢ (aḥbaryān) 1st person ܐܲܚܒܲܪ̈ܝܵܬ݂ܝܼ (aḥbaryāṯī) ܐܲܚܒܲܪ̈ܝܵܬ݂ܲܢ (aḥbaryāṯan)
construct ܐܲܚܒܲܪ̈ܝܵܬ݂ (aḥbaryāṯ) 2nd person ܐܲܚܒܲܪ̈ܝܵܬ݂ܘܼܟ݂ (aḥbaryāṯōḵ) ܐܲܚܒܲܪ̈ܝܵܬ݂ܵܟ݂ܝ (aḥbaryāṯāḵ) ܐܲܚܒܲܪ̈ܝܵܬ݂ܲܘܟ݂ܘܿܢ (aḥbaryāṯawḵōn)
emphatic ܐܲܚܒܲܪ̈ܝܵܬ݂ܵܐ (aḥbaryāṯā) 3rd person ܐܲܚܒܲܪ̈ܝܵܬ݂ܹܗ (aḥbaryāṯēh) ܐܲܚܒܲܪ̈ܝܵܬ݂ܵܗ̇ (aḥbaryāṯāh) ܐܲܚܒܲܪ̈ܝܵܬ݂ܗܘܿܢ (aḥbaryāṯhōn)