रंहति

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-Aryan *Hránźʰati, from Proto-Indo-Iranian *Hránǰʰati, from Proto-Indo-European *h₁léngʷʰeti, from *h₁lengʷʰ- (“lightweight”). Cognate with Avestan 𐬭𐬆𐬧𐬘𐬀𐬌𐬙𐬌 (rəṇjaⁱti), English light and Ancient Greek ἐλᾰ́χιστος (elắkhistos).

Pronunciation

(Vedic) IPA^(key): /ɾɐ̃́.ɦɐ.ti/
(Classical Sanskrit) IPA^(key): /ɾɐ̃.ɦɐ.t̪i/

Verb

रंहति • (ráṃhati) third-singular indicative (class 1, type P, root रंह्)

to hasten; to speed
to flow

Conjugation

Present: रंहति (ráṃhati), रंहते (ráṃhate)
	Active			Mediopassive
	Singular	Dual	Plural	Singular	Dual	Plural
Indicative
Third	रंहति ráṃhati	रंहतः ráṃhataḥ	रंहन्ति ráṃhanti	रंहते ráṃhate	रंहेते ráṃhete	रंहन्ते ráṃhante
Second	रंहसि ráṃhasi	रंहथः ráṃhathaḥ	रंहथ ráṃhatha	रंहसे ráṃhase	रंहेथे ráṃhethe	रंहध्वे ráṃhadhve
First	रंहामि ráṃhāmi	रंहावः ráṃhāvaḥ	रंहामः / रंहामसि¹ ráṃhāmaḥ / ráṃhāmasi¹	रंहे ráṃhe	रंहावहे ráṃhāvahe	रंहामहे ráṃhāmahe
Imperative
Third	रंहतु ráṃhatu	रंहताम् ráṃhatām	रंहन्तु ráṃhantu	रंहताम् ráṃhatām	रंहेताम् ráṃhetām	रंहन्ताम् ráṃhantām
Second	रंह ráṃha	रंहतम् ráṃhatam	रंहत ráṃhata	रंहस्व ráṃhasva	रंहेथाम् ráṃhethām	रंहध्वम् ráṃhadhvam
First	रंहाणि ráṃhāṇi	रंहाव ráṃhāva	रंहाम ráṃhāma	रंहै ráṃhai	रंहावहै ráṃhāvahai	रंहामहै ráṃhāmahai
Optative/Potential
Third	रंहेत् ráṃhet	रंहेताम् ráṃhetām	रंहेयुः ráṃheyuḥ	रंहेत ráṃheta	रंहेयाताम् ráṃheyātām	रंहेरन् ráṃheran
Second	रंहेः ráṃheḥ	रंहेतम् ráṃhetam	रंहेत ráṃheta	रंहेथाः ráṃhethāḥ	रंहेयाथाम् ráṃheyāthām	रंहेध्वम् ráṃhedhvam
First	रंहेयम् ráṃheyam	रंहेव ráṃheva	रंहेम ráṃhema	रंहेय ráṃheya	रंहेवहि ráṃhevahi	रंहेमहि ráṃhemahi
Subjunctive
Third	रंहात् / रंहाति ráṃhāt / ráṃhāti	रंहातः ráṃhātaḥ	रंहान् ráṃhān	रंहाते / रंहातै ráṃhāte / ráṃhātai	रंहैते ráṃhaite	रंहन्त / रंहान्तै ráṃhanta / ráṃhāntai
Second	रंहाः / रंहासि ráṃhāḥ / ráṃhāsi	रंहाथः ráṃhāthaḥ	रंहाथ ráṃhātha	रंहासे / रंहासै ráṃhāse / ráṃhāsai	रंहैथे ráṃhaithe	रंहाध्वै ráṃhādhvai
First	रंहाणि ráṃhāṇi	रंहाव ráṃhāva	रंहाम ráṃhāma	रंहै ráṃhai	रंहावहै ráṃhāvahai	रंहामहै ráṃhāmahai
Participles
	रंहत् ráṃhat			रंहमाण ráṃhamāṇa
Notes	The subjunctive is only used in Vedic Sanskrit. ¹Vedic

Imperfect: अरम्हत् (áramhat), अरम्हत (áramhata)
	Active			Mediopassive
	Singular	Dual	Plural	Singular	Dual	Plural
Indicative
Third	अरम्हत् áramhat	अरम्हताम् áramhatām	अरम्हन् áramhan	अरम्हत áramhata	अरम्हेताम् áramhetām	अरम्हन्त áramhanta
Second	अरम्हः áramhaḥ	अरम्हतम् áramhatam	अरम्हत áramhata	अरम्हथाः áramhathāḥ	अरम्हेथाम् áramhethām	अरम्हध्वम् áramhadhvam
First	अरम्हम् áramham	अरम्हाव áramhāva	अरम्हाम áramhāma	अरम्हे áramhe	अरम्हावहि áramhāvahi	अरम्हामहि áramhāmahi

Noun

रंहति • (raṃhati) stem, f

speed, velocity (of a chariot)

Declension

Feminine i-stem declension of रंहति
	singular	dual	plural
nominative	रंहतिः (raṃhatiḥ)	रंहती (raṃhatī)	रंहतयः (raṃhatayaḥ)
accusative	रंहतिम् (raṃhatim)	रंहती (raṃhatī)	रंहतीः (raṃhatīḥ)
instrumental	रंहत्या (raṃhatyā) रंहती¹ (raṃhatī¹)	रंहतिभ्याम् (raṃhatibhyām)	रंहतिभिः (raṃhatibhiḥ)
dative	रंहतये (raṃhataye) रंहत्यै² (raṃhatyai²) रंहती¹ (raṃhatī¹)	रंहतिभ्याम् (raṃhatibhyām)	रंहतिभ्यः (raṃhatibhyaḥ)
ablative	रंहतेः (raṃhateḥ) रंहत्याः² (raṃhatyāḥ²) रंहत्यै³ (raṃhatyai³)	रंहतिभ्याम् (raṃhatibhyām)	रंहतिभ्यः (raṃhatibhyaḥ)
genitive	रंहतेः (raṃhateḥ) रंहत्याः² (raṃhatyāḥ²) रंहत्यै³ (raṃhatyai³)	रंहत्योः (raṃhatyoḥ)	रंहतीनाम् (raṃhatīnām)
locative	रंहतौ (raṃhatau) रंहत्याम्² (raṃhatyām²) रंहता¹ (raṃhatā¹)	रंहत्योः (raṃhatyoḥ)	रंहतिषु (raṃhatiṣu)
vocative	रंहते (raṃhate)	रंहती (raṃhatī)	रंहतयः (raṃhatayaḥ)

¹Vedic
²Later Sanskrit
³Brāhmaṇas

References

Monier Williams (1899) “रंहति”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 859, column 3.