ஆபரணம்

Tamil

Etymology

Borrowed from Sanskrit आभरण (ābharaṇa).

Pronunciation

  • IPA(key): /aːbɐɾɐɳɐm/

Noun

ஆபரணம் • (āparaṇam)

  1. jewel, ornament
    Synonyms: நகை (nakai), அணிகலம் (aṇikalam)
  2. garment, cloth
    Synonyms: உடுப்பு (uṭuppu), ஆடை (āṭai), துணி (tuṇi), உடை (uṭai)

Declension

m-stem declension of ஆபரணம் (āparaṇam)
singular plural
nominative
āparaṇam
ஆபரணங்கள்
āparaṇaṅkaḷ
vocative ஆபரணமே
āparaṇamē
ஆபரணங்களே
āparaṇaṅkaḷē
accusative ஆபரணத்தை
āparaṇattai
ஆபரணங்களை
āparaṇaṅkaḷai
dative ஆபரணத்துக்கு
āparaṇattukku
ஆபரணங்களுக்கு
āparaṇaṅkaḷukku
benefactive ஆபரணத்துக்காக
āparaṇattukkāka
ஆபரணங்களுக்காக
āparaṇaṅkaḷukkāka
genitive 1 ஆபரணத்துடைய
āparaṇattuṭaiya
ஆபரணங்களுடைய
āparaṇaṅkaḷuṭaiya
genitive 2 ஆபரணத்தின்
āparaṇattiṉ
ஆபரணங்களின்
āparaṇaṅkaḷiṉ
locative 1 ஆபரணத்தில்
āparaṇattil
ஆபரணங்களில்
āparaṇaṅkaḷil
locative 2 ஆபரணத்திடம்
āparaṇattiṭam
ஆபரணங்களிடம்
āparaṇaṅkaḷiṭam
sociative 1 ஆபரணத்தோடு
āparaṇattōṭu
ஆபரணங்களோடு
āparaṇaṅkaḷōṭu
sociative 2 ஆபரணத்துடன்
āparaṇattuṭaṉ
ஆபரணங்களுடன்
āparaṇaṅkaḷuṭaṉ
instrumental ஆபரணத்தால்
āparaṇattāl
ஆபரணங்களால்
āparaṇaṅkaḷāl
ablative ஆபரணத்திலிருந்து
āparaṇattiliruntu
ஆபரணங்களிலிருந்து
āparaṇaṅkaḷiliruntu

References

  • Miron Winslow (1862) “ஆபரணம்”, in A comprehensive Tamil and English dictionary of high and low Tamil, Madras: P. R. Hunt