இடையிடு

Tamil

Etymology

From இடை (iṭai) +‎ இடு (iṭu).

Pronunciation

IPA^(key): /iɖaijiɖɯ/

Verb

இடையிடு • (iṭaiyiṭu)

(intransitive) to happen, occur in the middle
(intransitive) to be omitted in the middle
(transitive) to place between, interpose
Synonym: நடுவிலிடு (naṭuviliṭu)
(transitive) to obstruct (as a passage)
Synonym: மறி (maṟi)

Conjugation

Conjugation of இடையிடு (iṭaiyiṭu)

singular affective	first	second	third masculine	third feminine	third honorific	third neuter
singular affective	நான்	நீ	அவன்	அவள்	அவர்	அது
present	இடையிடுகிறேன் iṭaiyiṭukiṟēṉ	இடையிடுகிறாய் iṭaiyiṭukiṟāy	இடையிடுகிறான் iṭaiyiṭukiṟāṉ	இடையிடுகிறாள் iṭaiyiṭukiṟāḷ	இடையிடுகிறார் iṭaiyiṭukiṟār	இடையிடுகிறது iṭaiyiṭukiṟatu
past	இடையிட்டேன் iṭaiyiṭṭēṉ	இடையிட்டாய் iṭaiyiṭṭāy	இடையிட்டான் iṭaiyiṭṭāṉ	இடையிட்டாள் iṭaiyiṭṭāḷ	இடையிட்டார் iṭaiyiṭṭār	இடையிட்டது iṭaiyiṭṭatu
future	இடையிடுவேன் iṭaiyiṭuvēṉ	இடையிடுவாய் iṭaiyiṭuvāy	இடையிடுவான் iṭaiyiṭuvāṉ	இடையிடுவாள் iṭaiyiṭuvāḷ	இடையிடுவார் iṭaiyiṭuvār	இடையிடும் iṭaiyiṭum
future negative	இடையிடமாட்டேன் iṭaiyiṭamāṭṭēṉ	இடையிடமாட்டாய் iṭaiyiṭamāṭṭāy	இடையிடமாட்டான் iṭaiyiṭamāṭṭāṉ	இடையிடமாட்டாள் iṭaiyiṭamāṭṭāḷ	இடையிடமாட்டார் iṭaiyiṭamāṭṭār	இடையிடாது iṭaiyiṭātu
negative	இடையிடவில்லை iṭaiyiṭavillai
plural affective	first	second (or singular polite)	third epicene		third neuter
plural affective	நாம் (inclusive) நாங்கள் (exclusive)	நீங்கள்	அவர்கள்		அவை
present	இடையிடுகிறோம் iṭaiyiṭukiṟōm	இடையிடுகிறீர்கள் iṭaiyiṭukiṟīrkaḷ	இடையிடுகிறார்கள் iṭaiyiṭukiṟārkaḷ		இடையிடுகின்றன iṭaiyiṭukiṉṟaṉa
past	இடையிட்டோம் iṭaiyiṭṭōm	இடையிட்டீர்கள் iṭaiyiṭṭīrkaḷ	இடையிட்டார்கள் iṭaiyiṭṭārkaḷ		இடையிட்டன iṭaiyiṭṭaṉa
future	இடையிடுவோம் iṭaiyiṭuvōm	இடையிடுவீர்கள் iṭaiyiṭuvīrkaḷ	இடையிடுவார்கள் iṭaiyiṭuvārkaḷ		இடையிடுவன iṭaiyiṭuvaṉa
future negative	இடையிடமாட்டோம் iṭaiyiṭamāṭṭōm	இடையிடமாட்டீர்கள் iṭaiyiṭamāṭṭīrkaḷ	இடையிடமாட்டார்கள் iṭaiyiṭamāṭṭārkaḷ		இடையிடா iṭaiyiṭā
negative	இடையிடவில்லை iṭaiyiṭavillai
imperative	singular			plural (or singular polite)
imperative	iṭaiyiṭu			இடையிடுங்கள் iṭaiyiṭuṅkaḷ
negative imperative	singular			plural (or singular polite)
negative imperative	இடையிடாதே iṭaiyiṭātē			இடையிடாதீர்கள் iṭaiyiṭātīrkaḷ
perfect	present		past		future
perfect	past of இடையிட்டுவிடு (iṭaiyiṭṭuviṭu)		past of இடையிட்டுவிட்டிரு (iṭaiyiṭṭuviṭṭiru)		future of இடையிட்டுவிடு (iṭaiyiṭṭuviṭu)
progressive	இடையிட்டுக்கொண்டிரு iṭaiyiṭṭukkoṇṭiru
effective	இடையிடப்படு iṭaiyiṭappaṭu
non-finite forms	plain			negative
infinitive	இடையிட iṭaiyiṭa			இடையிடாமல் இருக்க iṭaiyiṭāmal irukka
potential	இடையிடலாம் iṭaiyiṭalām			இடையிடாமல் இருக்கலாம் iṭaiyiṭāmal irukkalām
cohortative	இடையிடட்டும் iṭaiyiṭaṭṭum			இடையிடாமல் இருக்கட்டும் iṭaiyiṭāmal irukkaṭṭum
casual conditional	இடையிடுவதால் iṭaiyiṭuvatāl			இடையிடாததால் iṭaiyiṭātatāl
conditional	இடையிட்டால் iṭaiyiṭṭāl			இடையிடாவிட்டால் iṭaiyiṭāviṭṭāl
adverbial participle	இடையிட்டு iṭaiyiṭṭu			இடையிடாமல் iṭaiyiṭāmal
adjectival participle	present	past	future	negative
adjectival participle	இடையிடுகிற iṭaiyiṭukiṟa	இடையிட்ட iṭaiyiṭṭa	இடையிடும் iṭaiyiṭum	இடையிடாத iṭaiyiṭāta
verbal noun	singular				plural
verbal noun	masculine	feminine	honorific	neuter	epicene	neuter
present	இடையிடுகிறவன் iṭaiyiṭukiṟavaṉ	இடையிடுகிறவள் iṭaiyiṭukiṟavaḷ	இடையிடுகிறவர் iṭaiyiṭukiṟavar	இடையிடுகிறது iṭaiyiṭukiṟatu	இடையிடுகிறவர்கள் iṭaiyiṭukiṟavarkaḷ	இடையிடுகிறவை iṭaiyiṭukiṟavai
past	இடையிட்டவன் iṭaiyiṭṭavaṉ	இடையிட்டவள் iṭaiyiṭṭavaḷ	இடையிட்டவர் iṭaiyiṭṭavar	இடையிட்டது iṭaiyiṭṭatu	இடையிட்டவர்கள் iṭaiyiṭṭavarkaḷ	இடையிட்டவை iṭaiyiṭṭavai
future	இடையிடுபவன் iṭaiyiṭupavaṉ	இடையிடுபவள் iṭaiyiṭupavaḷ	இடையிடுபவர் iṭaiyiṭupavar	இடையிடுவது iṭaiyiṭuvatu	இடையிடுபவர்கள் iṭaiyiṭupavarkaḷ	இடையிடுபவை iṭaiyiṭupavai
negative	இடையிடாதவன் iṭaiyiṭātavaṉ	இடையிடாதவள் iṭaiyiṭātavaḷ	இடையிடாதவர் iṭaiyiṭātavar	இடையிடாதது iṭaiyiṭātatu	இடையிடாதவர்கள் iṭaiyiṭātavarkaḷ	இடையிடாதவை iṭaiyiṭātavai
gerund	Form I		Form II		Form III
gerund	இடையிடுவது iṭaiyiṭuvatu		இடையிடுதல் iṭaiyiṭutal		இடையிடல் iṭaiyiṭal

References

University of Madras (1924–1936) “இடையிடு”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press

Tamil

Etymology

Pronunciation

Verb

Conjugation

See also

References