ஒருவர்
Tamil
Etymology
From ஒரு (oru, “one, single”) + -வர் (-var). See Proto-Dravidian *oru-war.
Pronunciation
- IPA(key): /oɾuʋaɾ/
Audio: (file)
Pronoun
ஒருவர் • (oruvar)
Noun
ஒருவர் • (oruvar) c
- A person
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | oruvar |
- |
| vocative | ஒருவரே oruvarē |
- |
| accusative | ஒருவரை oruvarai |
- |
| dative | ஒருவருக்கு oruvarukku |
- |
| benefactive | ஒருவருக்காக oruvarukkāka |
- |
| genitive 1 | ஒருவருடைய oruvaruṭaiya |
- |
| genitive 2 | ஒருவரின் oruvariṉ |
- |
| locative 1 | ஒருவரில் oruvaril |
- |
| locative 2 | ஒருவரிடம் oruvariṭam |
- |
| sociative 1 | ஒருவரோடு oruvarōṭu |
- |
| sociative 2 | ஒருவருடன் oruvaruṭaṉ |
- |
| instrumental | ஒருவரால் oruvarāl |
- |
| ablative | ஒருவரிலிருந்து oruvariliruntu |
- |
Related terms
- ஒருவன் (oruvaṉ)
- ஒருத்தர் (oruttar)
References
- University of Madras (1924–1936) “ஒருவர்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press