கட்டில்
Tamil
Etymology
From கட்டு (kaṭṭu, “to tie, bind”), referring to the rope like material webbed over the wooden frame to lie on. Cognate with Malayalam കട്ടിൽ (kaṭṭil). Compare Sanskrit खट्वा (khaṭvā), a borrowing.
Pronunciation
- IPA(key): /kaʈːil/
Noun
கட்டில் • (kaṭṭil)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kaṭṭil |
கட்டில்கள் kaṭṭilkaḷ |
| vocative | கட்டிலே kaṭṭilē |
கட்டில்களே kaṭṭilkaḷē |
| accusative | கட்டிலை kaṭṭilai |
கட்டில்களை kaṭṭilkaḷai |
| dative | கட்டிலுக்கு kaṭṭilukku |
கட்டில்களுக்கு kaṭṭilkaḷukku |
| benefactive | கட்டிலுக்காக kaṭṭilukkāka |
கட்டில்களுக்காக kaṭṭilkaḷukkāka |
| genitive 1 | கட்டிலுடைய kaṭṭiluṭaiya |
கட்டில்களுடைய kaṭṭilkaḷuṭaiya |
| genitive 2 | கட்டிலின் kaṭṭiliṉ |
கட்டில்களின் kaṭṭilkaḷiṉ |
| locative 1 | கட்டிலில் kaṭṭilil |
கட்டில்களில் kaṭṭilkaḷil |
| locative 2 | கட்டிலிடம் kaṭṭiliṭam |
கட்டில்களிடம் kaṭṭilkaḷiṭam |
| sociative 1 | கட்டிலோடு kaṭṭilōṭu |
கட்டில்களோடு kaṭṭilkaḷōṭu |
| sociative 2 | கட்டிலுடன் kaṭṭiluṭaṉ |
கட்டில்களுடன் kaṭṭilkaḷuṭaṉ |
| instrumental | கட்டிலால் kaṭṭilāl |
கட்டில்களால் kaṭṭilkaḷāl |
| ablative | கட்டிலிலிருந்து kaṭṭililiruntu |
கட்டில்களிலிருந்து kaṭṭilkaḷiliruntu |