சீற்றம்

Tamil

Etymology

From சீறு (cīṟu). Cognate with Malayalam [Term?].

Pronunciation

Audio: (file)
IPA^(key): /t͡ɕiːrːam/, [siːtram]

Noun

சீற்றம் • (cīṟṟam)

anger, fury, rage
(of nature) rage, wrath
(of animals, esp. snakes) show of anger with a hissing noise

Declension

m-stem declension of சீற்றம் (cīṟṟam)
	singular	plural
nominative	cīṟṟam	சீற்றங்கள் cīṟṟaṅkaḷ
vocative	சீற்றமே cīṟṟamē	சீற்றங்களே cīṟṟaṅkaḷē
accusative	சீற்றத்தை cīṟṟattai	சீற்றங்களை cīṟṟaṅkaḷai
dative	சீற்றத்துக்கு cīṟṟattukku	சீற்றங்களுக்கு cīṟṟaṅkaḷukku
benefactive	சீற்றத்துக்காக cīṟṟattukkāka	சீற்றங்களுக்காக cīṟṟaṅkaḷukkāka
genitive 1	சீற்றத்துடைய cīṟṟattuṭaiya	சீற்றங்களுடைய cīṟṟaṅkaḷuṭaiya
genitive 2	சீற்றத்தின் cīṟṟattiṉ	சீற்றங்களின் cīṟṟaṅkaḷiṉ
locative 1	சீற்றத்தில் cīṟṟattil	சீற்றங்களில் cīṟṟaṅkaḷil
locative 2	சீற்றத்திடம் cīṟṟattiṭam	சீற்றங்களிடம் cīṟṟaṅkaḷiṭam
sociative 1	சீற்றத்தோடு cīṟṟattōṭu	சீற்றங்களோடு cīṟṟaṅkaḷōṭu
sociative 2	சீற்றத்துடன் cīṟṟattuṭaṉ	சீற்றங்களுடன் cīṟṟaṅkaḷuṭaṉ
instrumental	சீற்றத்தால் cīṟṟattāl	சீற்றங்களால் cīṟṟaṅkaḷāl
ablative	சீற்றத்திலிருந்து cīṟṟattiliruntu	சீற்றங்களிலிருந்து cīṟṟaṅkaḷiliruntu

References

S. Ramakrishnan (1992) “சீற்றம்”, in தற்காலத் தமிழ் அகராதி [Dictionary of Contemporary Tamil] (in Tamil), Madras: Cre-A Publishers, page [1]