திருட்டு
Tamil
Etymology
From திருடு (tiruṭu, “to steal”).
Pronunciation
- IPA(key): /t̪iɾuʈːɯ/
Audio: (file)
Noun
திருட்டு • (tiruṭṭu)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | tiruṭṭu |
திருட்டுகள் tiruṭṭukaḷ |
| vocative | திருட்டே tiruṭṭē |
திருட்டுகளே tiruṭṭukaḷē |
| accusative | திருட்டை tiruṭṭai |
திருட்டுகளை tiruṭṭukaḷai |
| dative | திருட்டுக்கு tiruṭṭukku |
திருட்டுகளுக்கு tiruṭṭukaḷukku |
| benefactive | திருட்டுக்காக tiruṭṭukkāka |
திருட்டுகளுக்காக tiruṭṭukaḷukkāka |
| genitive 1 | திருட்டுடைய tiruṭṭuṭaiya |
திருட்டுகளுடைய tiruṭṭukaḷuṭaiya |
| genitive 2 | திருட்டின் tiruṭṭiṉ |
திருட்டுகளின் tiruṭṭukaḷiṉ |
| locative 1 | திருட்டில் tiruṭṭil |
திருட்டுகளில் tiruṭṭukaḷil |
| locative 2 | திருட்டிடம் tiruṭṭiṭam |
திருட்டுகளிடம் tiruṭṭukaḷiṭam |
| sociative 1 | திருட்டோடு tiruṭṭōṭu |
திருட்டுகளோடு tiruṭṭukaḷōṭu |
| sociative 2 | திருட்டுடன் tiruṭṭuṭaṉ |
திருட்டுகளுடன் tiruṭṭukaḷuṭaṉ |
| instrumental | திருட்டால் tiruṭṭāl |
திருட்டுகளால் tiruṭṭukaḷāl |
| ablative | திருட்டிலிருந்து tiruṭṭiliruntu |
திருட்டுகளிலிருந்து tiruṭṭukaḷiliruntu |
Synonyms
- களவு (kaḷavu)