பாண்டியர்

Tamil

Etymology

From a derivation of பண்டை (paṇṭai, “antiqueness”) +‎ -அர் (-ar), highlighting the antiquity of the Pandyas among the Three Crowned Kings.

This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.

Pronunciation

  • IPA(key): /paːɳɖijaɾ/

Proper noun

பாண்டியர் • (pāṇṭiyar)

  1. The Pandya dynasty
  2. honorific plural form of பாண்டியன் (pāṇṭiyaṉ)

Declension

Declension of பாண்டியர் (pāṇṭiyar)
singular plural
nominative
pāṇṭiyar 		பாண்டியர்கள்
pāṇṭiyarkaḷ
vocative பாண்டியரே
pāṇṭiyarē 		பாண்டியர்களே
pāṇṭiyarkaḷē
accusative பாண்டியரை
pāṇṭiyarai 		பாண்டியர்களை
pāṇṭiyarkaḷai
dative பாண்டியருக்கு
pāṇṭiyarukku 		பாண்டியர்களுக்கு
pāṇṭiyarkaḷukku
benefactive பாண்டியருக்காக
pāṇṭiyarukkāka 		பாண்டியர்களுக்காக
pāṇṭiyarkaḷukkāka
genitive 1 பாண்டியருடைய
pāṇṭiyaruṭaiya 		பாண்டியர்களுடைய
pāṇṭiyarkaḷuṭaiya
genitive 2 பாண்டியரின்
pāṇṭiyariṉ 		பாண்டியர்களின்
pāṇṭiyarkaḷiṉ
locative 1 பாண்டியரில்
pāṇṭiyaril 		பாண்டியர்களில்
pāṇṭiyarkaḷil
locative 2 பாண்டியரிடம்
pāṇṭiyariṭam 		பாண்டியர்களிடம்
pāṇṭiyarkaḷiṭam
sociative 1 பாண்டியரோடு
pāṇṭiyarōṭu 		பாண்டியர்களோடு
pāṇṭiyarkaḷōṭu
sociative 2 பாண்டியருடன்
pāṇṭiyaruṭaṉ 		பாண்டியர்களுடன்
pāṇṭiyarkaḷuṭaṉ
instrumental பாண்டியரால்
pāṇṭiyarāl 		பாண்டியர்களால்
pāṇṭiyarkaḷāl
ablative பாண்டியரிலிருந்து
pāṇṭiyariliruntu 		பாண்டியர்களிலிருந்து
pāṇṭiyarkaḷiliruntu

See also

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.