போதாமை

Tamil

Etymology

From போது (pōtu, “to suffice”) +‎ -ஆ (-ā, negation) +‎ -மை (-mai, “-ness”).

Pronunciation

  • IPA(key): /poːd̪aːmai/
  • Audio:(file)

Noun

போதாமை • (pōtāmai)

  1. insufficiency, inadequacy, incompetency, unfitness
    Synonyms: பற்றாக்குறை (paṟṟākkuṟai), குறைவு (kuṟaivu), குறைபாடு (kuṟaipāṭu), (obsolete) அபர்யாப்தகம் (aparyāptakam)

Declension

ai-stem declension of போதாமை (pōtāmai) (singular only)
singular plural
nominative
pōtāmai 		-
vocative போதாமையே
pōtāmaiyē 		-
accusative போதாமையை
pōtāmaiyai 		-
dative போதாமைக்கு
pōtāmaikku 		-
benefactive போதாமைக்காக
pōtāmaikkāka 		-
genitive 1 போதாமையுடைய
pōtāmaiyuṭaiya 		-
genitive 2 போதாமையின்
pōtāmaiyiṉ 		-
locative 1 போதாமையில்
pōtāmaiyil 		-
locative 2 போதாமையிடம்
pōtāmaiyiṭam 		-
sociative 1 போதாமையோடு
pōtāmaiyōṭu 		-
sociative 2 போதாமையுடன்
pōtāmaiyuṭaṉ 		-
instrumental போதாமையால்
pōtāmaiyāl 		-
ablative போதாமையிலிருந்து
pōtāmaiyiliruntu 		-

See also

  • அருமைப்பாடு (arumaippāṭu)
  • இயலாமை (iyalāmai)
  • குறை (kuṟai)
  • தட்டுப்பாடு (taṭṭuppāṭu)
  • பலவீனம் (palavīṉam)
  • போதும் (pōtum)

References

  • University of Madras (1924–1936) “போதாமை”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.